วันพฤหัสบดีที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2554

แด่ " เด่นดวง " แมวตัวแรกของฉัน



จำไม่ได้แล้วว่า แมวเด่นตัวน้อยๆ มาอยู่กับเราตั้งแต่วันไหน แต่จำได้ว่า แมวเด่นเป็นแมวที่ขี้เล่น ช่างจดจำ จำแม่ได้เป็นคนแรก และต่อมาก็ฉัน ที่อาสาไปเล่นด้วยเพราะเห็นว่าเป็นแมวที่น่าสงสาร คุ้ยเขี่ยของเล่นอยู่ตัวเดียว ฝนตกหนักมากแต่แมวเด่นก็ไม่ยอมไปไหน นั่งรอแม่ด้วยใจจดจ่อมาก เห็นแล้วน่าสงสาร แต่แม่บอกว่าให้ข้าวได้แต่อย่าเลี้ยงนะเพราะบ้านมีหมาเดี๋ยวจะเป็นภาระ..จะเอาไปให้คนข้างบ้านก็ไม่ยอมไป สุดท้ายก็เลยได้อยู่ที่หอพักแทน ..และเพราะความน่ารัก ว่านอนสอนง่าย เข้าใจภาษาคน แมวเด่นก็เลยกลายเป็นเพื่อนเป็นสมาชิกใหม่ของหอพักไปด้วยเลย ใครผ่านไปผ่านมาก็จะมาเล่นด้วย มาคุยด้วย รวมทั้งเพื่อนหมาน้อยสองตัวข้างบ้านก็มาเล่นกับเจ้าแมวเด่น เป็นที่แปลกใจของคนที่พบเห็นมากที่หมาและแมวเป็นเพื่อนเล่นกัน มันเล่นด้วยกันทุกวันจนแมวเด่นเป็นพฤติกรรมกลายเป็นหมาน้อยกลายๆ ( ตามความเข้าใจของฉันคิดว่า คงเป็นเพราะแมวเด่นไม่ได้เจอแมวด้วยกัน เจอแต่หมามันก็เลยคิดว่ามันเป็นหมา ) ไม่ว่าจะเป็นท่าทางการเดิน การนอน การเกลือกกลิ้ง เหมือนหมาไปหมด เว้นอย่างเดียวคือเสียงเรียก มันยังคงเรียก เหมี๋ยว ๆๆ เหมือนเดิม อิอิ แต่เวลาเรียกแมวเด่น จะเรียกเหมือนแมวทั่วไปหาได้ไม่ ต้องเรียก จุ๊ๆๆ มันถึงจะมาตามเสียงที่เรียก แมวเด่นไม่ชอบกินปลา แมวเด่นชอบกินอาหารเม็ด ชอบกินกล้วย ชอบกินผลไม้ โอ้ว เห็นไหมว่าแปลกมากกกกกก แมวเด่นเกือบตายมาแล้วสองรอบกับการโดนกัดของหมาเหม่ย เพราะหมาเหม่ยไม่ชอบแมว มันเลยไล่กัดแมวเด่น แต่แมวเด่นก็รอดมาได้ทุกครั้งแต่ครั้งล่าสุด สาหัสมาก ถึงขั้นขาหัก ต้องไปให้หมอดามขาให้แต่กว่าจะได้ไปหาหมอ แมวเด่นต้องห้อยขาโตงเตงมาตั้งอาทิตย์นึง แต่แมวเด่นก็ไม่ร้องไม่ทำให้คนต้องสงสาร ( ก็เพราะไม่มีเงินไงแมวเด่นเลยพาไปรักษาช้า เฮ้อ พูดแล้วเศร้า ) แต่ยังไงก็แล้วแต่ขาแมวเด่นก็กลับมาเกือบจะเหมือนเดิมในที่สุด เพราะไปรักษาช้าแมวเด่นเลยติดการเดินแบบห้อยขาโตงเตง เห็นแล้วก็กลายเป็นเรื่องตลกไป นิสัยของแมวเด่นคือตอนเช้าจะออกมารับเมื่อเวลาที่ฉันไปถึงที่หอเพราะนั่นหมายความว่าแมวเด่นจะได้กินอาหารเช้า และจากนั้นก็จะนั่งรอหมาข้างบ้านสองตัวเพื่อจะได้ออกไปฉี่ ไปถ่ายนอกบ้าน ( แมวเด่นเป็นแมวที่ถ่ายนอกบ้านค่ะ เยี่ยมจริงๆ แม่สอนมาดี อิอิ ) พอได้เวลาเจอกันระหว่างเพื่อนต่างสายพันธุ์แล้วทั้งหมดจะเล่นกัดกันจนลืมคนอย่างเราเลยล่ะ ย้ำนะคะว่าเล่นกันเฉยๆ ดังนั้นไม่ต้องตกใจหากจะได้ยินเสียงแมวบ้างในบางครั้ง อิอิ พอได้เวลานอนแมวเด่นจะนอนโดยไม่สนใจอะไรเลย ทั้งเสียงดัง อาหารล่อ เวลาตื่นก็โน่นค่ะ บ่ายสี่โน่นเลย ตื่นมาเหรอก็กิน กิน แล้วก็เล่น เล่น แมวเด่นเป็นที่รักของคนมากกกกกก ด้วยความที่เชื่องกับคน ฟังรู้เรื่อง น่ารักน่าชัง จึงเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีสีสันอีกตัวนึงในชีวิตของฉัน แต่แล้วเช้าวันนึง ...ไม่ลืมเลย แมวเด่นนั่งรอแม่ นั่งรอฉันเหมือนทุกวัน แต่ต่างตรงที่วันนี้มันไม่ยอมเดินตามฉันเพื่อไปกินข้าว แต่กลับนั่งรอแม่จนต้องอุ้มมันมาเพื่อจะได้กินข้าว อาหารเม็ดเหมือนเดิมแต่คราวนี้ กินมาก กินแล้วก็กิน จนต้องบอกมันว่าจะกินเยอะไปไหนเนี่ยะ จากนั้นก็พาไปเล่นกับหมาน้อยสองตัวข้างบ้านเล่นกันจนสาย จู่ๆหมาน้อยก็วิ่งขึ้นมาบนหอพร้อมกับมูลหมาที่ติดมากับตัว เหม็นมากกก จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันต้องไล่ฟาดให้มันกลับบ้านไปก่อนเวลา และนั่นก็เป็นจุดพลิกชีวิตแมวเด่นทีเดียว เพราะแมวเด่นรักเพื่อนมาก ก็เลยตามมาดู ตามมาส่ง เลยทำให้ไม่ได้มองด้านหลังว่ามีรถตามมาด้วยความเร็ว พร้อมกับเสียงดัง " แอ็บ " ในใจตอนนั้นภาวนาว่าอย่าเป็นแมวเด่นเลย แต่คำภาวนาก็ไร้ผล เมื่อฉันมองเห็นว่าสีดำที่อยู่กลางถนนนั่นคือ แมวเด่นของฉันเอง ...เลือดเต็มถนน แสดงให้เห็นว่าน่าจะชนแรงมาก และก็คงบอบช้ำข้างในอย่างที่สุด เพราะไม่กี่นาที่ต่อมาแมวเด่นก็เงียบเสียงหายใจลง ตอนที่นำมาฝังแมวเด่นยังตัวอุ่นๆอยู่ ฉันอยากให้เกิดปาฎิหารย์ แต่..ก็ไม่มีจริง แมวเด่นได้ตายไปแล้ว พร้อมกับความน่ารัก น่าชัง แสนรู้ ครบเครื่องทุกอย่างเลย ใครหนอ เอามันมาให้เรารัก แล้วใครหนอ ก็เอามันจากไป เร็วเหลือเกิน แต่สิ่งหนึ่งรู้ได้ด้วยใจว่า แมวเด่นต้องไปดีกว่าเดิมแน่ๆ เพราะแมวเด่นไม่เหมือนแมวอื่นๆ ..ฉันเชื่ออย่างแรงกล้าเลยทีเดียว...สุดท้าย..แมวเด่นของฉัน ขอบคุณที่มาเป็นสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆที่น่ารักในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตนี้ ฉันสัญญา ฉันจะไม่ลืมแมวเด่น แมวตัวแรกของฉันแน่นอน ...เด่น ฉันรักแกนะ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น